Özet

Amaç: Bu araştırma doğum sürecinde sunulan fiziksel desteğin doğum sürecine etkilerini incelemek amacı yapılmıştır.

Yöntem: Araştırma randomize kontrollü deneysel bir çalışmadır. Çalışma grubuna alınan her bir gebeye tüm süreç boyunca kadının yanından ayrılmadan, bireyselleştirilerek, non-farmakolojik yöntemleri kullanılarak doğrudan kadına yardım edilmiştir. Kontrol grubuna seçilen gebelere rutin hastane prosedürleri uygulanarak eş zamanlı değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırma kapsamına alınan tüm gebelere doğum öncesinde Wijma Doğum Beklentisi/Deneyimi Ölçeği A (W-DEQ) ve doğumdan sonra Wijma Doğum Beklentisi/Deneyimi Ölçeği (W-DEQ) B versiyonu ve Doğumda Anne Memnuniyetini Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır.

Bulgular: Doğum sürecinde fiziksel destek sunulan gebelerin travay sürecinde indüksiyon ihtiyacının azaldığı (p=0,033) belirlendi. Çalışma grubunun travay süresi ortamalası 657,93±283,69 dk. iken kontrol grubunun 1062,43±673,11 dk. olduğu ve aralarındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p=0,004) belirlendi. Doğum sonrasında ise epizyotomi (p=0,000) ve fundal bası oranının (p=0,000) azaldığı, annelerin doğum korkusunu daha az yaşadıkları (p=0,001) ve doğum memnuniyetlerinin daha yüksek olduğu (p=0,001) saptandı.

Sonuç: Doğumun aktif fazında uygulanan fiziksel desteğin doğum sürecini olumlu yönde etkilediği belirlendi.