Özet

Amaç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin eğitim süreçlerinde algıladıkları stresin klinik karar vermede özgüven ve anksiyetelerine etkisini incelemek amacı ile yapılmıştır.

Yöntem: Tanımlayıcı-kesitsel tipte yapılan bu araştırma bir devlet üniversitesinin hemşirelik fakültesi bölümünde okuyan ve klinik uygulamaya çıkmış tüm üçüncü ve dördüncü sınıf hemşirelik öğrencileri ile yürütülmüştür. Araştırmada “Sosyodemografik Veri Toplama Formu” “Hemşirelik Eğitimi Stres Ölçeği”, “Hemşirelikte Klinik Karar Verme Özgüven-Anksiyete Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırmaya gönüllü olarak katılan ve ölçekleri tam dolduran 362 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri öğrenciler ile yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayarda SPSS 15.0 istatistik programı kullanılarak değerlendirilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya katılmayı kabul eden öğrencilerin %71,9’ü 3. sınıfa ve %28,1’i 4. sınıfa devam etmektedir. Öğrencilerin %78,5’i kadın, %87,1’i gelirini orta ve %3’ü çalıştığını belirtmiştir. Öğrencilerin yaş ortalaması 21,49+1,18’dir. Hemşirelik öğrencilerinin akademik stresleri tek başına klinik karar vermede anksiyete düzeyinin %13,1’ini açıklamaktadır. Uygulama stresin artması klinik karar vermede anksiyete düzeyini 0,303 kat arttırmaktadır. Hemşirelik öğrencilerinin akademik stresleri tek başına klinik karar vermede özgüven düzeyinin %2,3’ünü açıklamaktadır. Akademik stresin artması klinik karar vermede özgüven düzeyini 0,151 kat azaltmaktadır. Öğrencilerinin klinik uygulama stresleri tek başına klinik karar vermede özgüven düzeyini etkilememektedir.

Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin eğitim ve uygulama stres düzeyleri klinik karar vermede özgüven ve anksiyeteyi etkilemektedir.