Özet

Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin intihara ilişkin bilgi düzeyleri ve intihar eden kişilere yönelik damgalama tutumları arasındaki ilişki ve etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla planlanmıştır.

Yöntem: Kesitsel, tanımlayıcı, ilişki arayıcı özellikte olup 446 hemşire öğrencisi ile yapılmıştır. Verilerin toplanılmasında Sosyo-demografik veri formu, İntihara Yönelik Damgalama Ölçeği (İYDÖ), İntihara İlişkin Bilgi Düzeyi Ölçeği (İBDÖ) kullanılmıştır.

Bulgular: İBDÖ orta düzeyde olup, en düşük “belirtileri bilme” (1,738±1,267) boyutundadır. Daha önce bir psikiyatriste başvuran ve psikiyatrik bir tanı aldığını bildiren öğrencilerin İBDÖ toplam puan ortalamaları yüksektir. Psikolojik Desteğe İhtiyaç Duyduğunu belirtenlerin ihtiyaç duymayanlara göre intihar yönelik bilgi seviyesi yüksektir (p=0.001). İYDÖ orta düzeyde olup en çok onaylanan “izolasyon/depresyon” (3,015±0,459) alt boyutudur. Ailesinde psikiyatrik tedavi öyküsü olmayan öğrencilerin intihar edenlere yönelik damgalama alt boyutu, ailesinde psikiyatrik tedavi öyküsü olan öğrencilere göre yüksek ve anlamlı bulundu (p=0.001). Öğrencilerin İBDÖ toplam ölçek puan ortalamaları ile İYDÖ Damgalama (r=-0.471), İzolasyon/depresyon (r=-0.37) ve yüceleştirme/normalleştirme (r=-0.363) alt boyut puan ortalamaları arasında ilişki bulunmuştur (p=0.001). İntihara ilişkin bilgi düzeyi ile damgalama arasında anlamlı ilişki bulunmuştur (F=126,260; p=0,000<0.05).

Sonuç: İntihara yönelik damgalamanın azaltılmasında bilgi düzeyi etkilidir. Gelecekte sağlık uygulamalarında ve hasta bakımında önemli rolleri olacak öğrenci hemşirelerin İntihara yönelik damgalama tutumlarının azaltılması ve intihar yönelik bilgi düzeylerinin yeterliliğinin sağlanmasında psikoeğitim programlarına gereksinim bulunmaktadır.