Özet

Amaç: Mesleki beceri laboratuarinda uygulanan smilasyon yönteminin öğrencilerin problem çözme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.

Yöntem: Çalışma yarı deneysel olarak planlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Dicle Üniversitesi Diyarbakır Atatürk Sağlık Yüksekokulu 2015-2016 Eğitim-Öğretim yıllında 1. sınıf hemşirelik öğrencileri oluşturmuştur. Veriler, öğrencilerin sosyo-demografik özeliklerini içeren soru formu ve Problem Çözme Envanteri yüz yüze görüşme metodu ile toplanmıştır. Bireylere ait tanımlayıcı özellikleri incelemek amacıyla yüzdelik dağılım ve ortalama, bağımlı gruplarda student t testi kullanılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için çalışmanın yapılacağı kurumdan, Etik Kurul’dan ve araştırmaya katılmayı kabul eden bireylerden yazılı bilgilendirilmiş onam formu alınmıştır.

Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamasının 19.67±1.59, %59.2’sinin erkek, %67.3’ünün Anadolu lisesi mezunu, %42.9’unun akademik başarı tanımlarının iyi olduğu, %59.2’sinin hemşirelik bölümüne istemeden geldiği, istemeden gelen öğrencilerin en çok hemşirelik mesleğinin iş imkanlarının iyi olmasından dolayı ve\veya ailelerinin zorlamaları nedeniyle geldikleri belirlendi. Öğrencilere mesleki beceri laboratuarında uygulanan simülasyon yöntemi öncesi ve sonrası problem çözme becerilerine ilişkin özelliklerine göre dağılımları t testi ile incelendiğinde, öğrencilerin kişisel kontrol (t=-2.56; p= 0.014) ve toplam problem çözme (t=-2.13; p=0.038) ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı (t=2.194; p<0.035) fark saptandı.

Sonuç: Mesleki beceri laboratuarında simülasyon yönteminin uygulanmasından sonra öğrencilerin kişisel kontrollerinin ve problem çözme becerilerinin arttığı saptandı.