Türkiye’de “Hasta Güvenliği” Konusunda Son On Yılda (2008-2017) Yayımlanan Ulusal Çalışmaların Değerlendirilmesi: Bibliyografik Bir İnceleme
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Orjinal Araştırma
CİLT: 6 SAYI: 3
P: 523 - 537
2020

Türkiye’de “Hasta Güvenliği” Konusunda Son On Yılda (2008-2017) Yayımlanan Ulusal Çalışmaların Değerlendirilmesi: Bibliyografik Bir İnceleme

J Acad Res Nurs 2020;6(3):523-537
1. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Florence Nightingale Hemşirelik Fakültesi, Hemşirelikte Yönetim Anabilim Dalı, İstanbul, Türki
2. T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kartal Dr. Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
3. Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi Hemşirelikte Yönetim Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 2018-12-19T14:53:45
Kabul Tarihi: 2020-12-23T15:55:45
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

Özet

Amaç: Bu araştırmada ulusal yazındaki hasta güvenliğine ilişkin yayınların bibliyografik açıdan incelenmesi ve araştırma sonuçlarında raporlanan benzerlik ve ayrışmaların belirlenmesi amaçlanmaktadır.

Yöntem: Çalışmada “hasta güvenliği” ve “güvenlik kültürü” anahtar kelimeleri kullanılarak, Türk örnekleminde gerçekleştirilen ve 2008-2017 yılları arasında yayımlanan toplam 33 çalışma incelemeye alındı.

Bulgular: Analiz sonucunda en fazla araştırmanın 2014-2017 yılları arasında (n: 17) yayımlandığı ve Marmara bölgesinde (n: 13), Sağlık Bakanlığı hastanelerinde (n: 28), sadece hemşire örnekleminde (n: 18) gerçekleştirildiği bulundu. Çalışmaların çoğu tanımlayıcı (n: 26) ya da ilişki arayıcıdır (n: 6). Çalışmalarda en sık “Hasta Güvenliği Kültürü Hastane Anketi (n: 14)” kullanılmış ya da araştırmacılar soruları kendileri oluşturmuştur (n: 11). Araştırmalarda en sık kurumların hasta güvenliği düzeyine ilişkin görüşleri, hata raporlama öyküleri, sosyo-demografik özelliklerle karşılaştırılması, hasta güvenliği eğitimi alma durumları ve tıbbi hata yapma durumlarına ilişkin bulgular yer almaktadır.

Sonuç: Araştırma sonucunda hasta güvenliğine ilişkin olarak özel hastanelerin ya da öğrencilerin durumunu ortaya koyan çalışmaların daha az sayıda olduğu göze çarpmaktadır. Diğer yandan ölçüm aracı sayısı sınırlı olmakla birlikte standardize olmayan araçların kullanımı da söz konusudur. Çalışmalarda kişisel ve mesleki özelliklere odaklanılmış, hasta güvenliğine etki eden örgütsel ve yönetsel faktörlere yönelik daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler:
Bibliyografik inceleme, hasta güvenliği, hasta güvenliği kültürü, sağlık çalışanları