Özet

Amaç:

Çalışmanın amacı öfke ve saldırganlığı etkileyen olumsuz duygu, düşünceler ile bazı risk faktörleri arasındaki ilişkiyi saptamaktır.

Yöntem:

Kesitsel olarak planlanan çalışma; bir üniversitenin Meslek Yüksekokulunda yapılmıştır. Araştırmaya 238 öğrenci katılmıştır. Araştırmanın veri toplama araçları sosyodemografik veri formu, Buss-Perry saldırganlık ölçeği, sürekli öfke ve öfke ifade tarzı ölçekleridir. Çalışma verilerinin tanımlayıcı istatistiksel sonuçları aritmetik ortalama, standart sapma, sayı, yüzde olarak ifade edilmiştir. Saldırganlık ve öfke puan ortalamasını etkileyen etmenlerin belirlenmesinde bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskall Wallis varyans Analizi uygulanmıştır. Analizlerde elde edilen p değeri 0.05’ten küçükse fark anlamlı kabul edilmiştir.

Bulgular:

Bu araştırmada; sigara içme, ailenin geliri, aile içinde anne babanın birbirine sözel şiddeti, çocukluk döneminde şiddet öyküsü ile öfke arasında anlamlı ilişki saptanmıştır.

Risk alma davranışı yüksek, ailesinin onu anlamadığını ve anlaşamadığını düşünen, öfke duyan, hayatın anlamsız geldiğini düşünen, geleceğe umutsuz bakan öğrencilerde, öfke alt ölçek puan ortalamalarının tümü anlamlı olarak yüksektir (p<0.016).

Fiziksel saldırganlık puan ortalaması erkek öğrencilerde anlamlı olarak yüksektir (p<0.0001). Sigara içen, anne ve babası arasında sözel şiddet olan, çocukluk döneminde şiddet öyküsü olan, anne ve babası çocukluk döneminde şiddet gören, saldırgan davranış öyküsü olan, son bir yıl içinde depresif duygu durumu belirten öğrencilerde saldırganlık alt ölçek puanlarının tümü anlamlı olarak yüksektir (p<0.05).

Sonuç ve Öneriler: Bu çalışmada gençlerde öfke ve saldırganlık yüksek bulunmuş, olumsuz duygu ve düşünceye sahip, aile ve arkadaş ilişkileri ile birlikte riskli davranışların öfke ve saldırganlık arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır.