Özet

Amaç: Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin yeme alışkanlıkları, yeme tutum ve davranışlarını değerlendirmek ve tıkınırcasına yeme bozukluğu ile duygusal yeme arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır.

Method: Bu çalışma malatya da üniversite eğitimi gören bireyler ile yürütülmüştür. Çalışmada bireylerin duygusal yeme durumunun saptanması için Hollanda Yeme Davranışları ölçeği ve bireylerin tıkınırcasına yeme bozukluğunun saptanması için Edinburgh Bulimia Araştırma Testi ölçeği kullanılmıştır.

Bulgular: Bireylerin ortalama yaşı 24.21±6.21 yıl olarak saptanmıştır. Bireylerin %12,58’inin Edinburgh Bulimia Araştırma Testi ölçeği puanının 20 puan ve üzerinde olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan kız öğrencilerin Edinburgh Bulimia Araştırma Testi ölçeği puanı ortalaması 8.24±2.78, erkek öğrencilerin 6.18±2.01’dir (p=0.013). Bireylerin dışsal yeme puan ortalamalarının Edinburgh Bulimia Araştırma Testi ölçeği puanı kategorilerine göre dağılımı incelendiğinde, Edinburgh Bulimia Araştırma Testi ölçeği puanı 20 ve üzeri olan bireylerin dışsal yeme puanlarının 28,87±9,44 olduğu görülmüştür (p=0.019). BKİ’deki her 0.021 birimlik artış için, duygusal yemede 1.031 katlık bir artışa yol açmaktadır. Tıkınırcasına yeme bozukluğu varlığı için aynı değişkenlerle oluşturulan modelde kısıtlayıcı yeme değişkeninin modele anlamlı katkı sağladığı ve her 1.078 birimlik artışın tıkınırcasına yeme bozukluğu varlığı riskini 2.708 kat artırdığı bulunmuştur (p<0.05).

Sonuçlar: Çalışma bulgularına göre üniversite öğrencilerinde tıkınırcasına yeme bozukluğu riskini artıran birçok faktör vardır. Bu çalışmada BKİ artışı ve duygusal yeme durumu tıkınırcasına yeme bozukluğu riskini artıran faktörler olarak saptanmıştır.