Özet

Giriş: Retrospektif olarak gerçekleştirilen bu çalışmanın amacı, ikinci basamak devlet hastanesinin ikinci seviye genel yoğun bakım ünitesinde yatan riskli hastalarda, vankomisine dirençli enterokok rectal kolonizasyonlarını erken dönemde saptayarak, gerekli izolasyon önlemlerinin alınmasını sağlamak ve ciddi enfeksiyonların oluşmasını önlemektir. Meteryal-Metod: Ocak 2012-Aralık 2013 tarihleri arasında 344 hastadan alınan toplam 713 perirektal sürüntü örneği incelendi. İlk olarak yatan hastalardan haftalık alınan rektal sürüntü örnekleri stuart taşıma besiyerinde anlaşmalı olunan mikrobiyoloji laboratuvarına nakledildi. Daha sonra kanlı ağar ve enterokokosel ağar besiyerlerine ekildi ve 24-48 saatlik inkübasyon sonrası değerlendirildi. Verilerin analizinde SPSS 20.0 paket programı kullanılarak, lojistik regresyon analizi (binomical gogistical regression analysis) yapıldı. Hastaların %4,36’sında yatış sonrası rektal kolonizasyon saptandı. Vankomisine dirençli enterokok kolonizasyonu saptanan hastaların yaş ortalamasının 64,5±21,03 yıl olduğu ve hastalarda yatıştan ortalama 22,13±9,59 gün sonra vankomisine dirençli enterokok kolonizasyonu geliştiği belirlendi. Yatış tanılarından Cardiopulmonary arrestin hastanede vankomisine dirençli enterokok gelişmesini artırdığı belirlendi. Hastanedeki yatış gün sayısının, vankomisine dirençli enterokok gelişmesini etkilediği, yatış gün sayısı “0-10 gün” olanlar ile kıyaslandığında, “11-30 gün” yatanlarda kolonizasyon riskinin arttığı belirlendi. Sonuç: Sonuç olarak araştırmada, hastanelerde vankomisine dirençli enterokok yayılımında çevresel kontaminasyonun ve kolonize hastaların önemli bir etken olduğu düşünülmektedir. Vankomisine dirençli enterokok gelişmesinde etkili diğer faktörler, uzun yatış süreleri, hastaneye yatış tanısı ve antibiyotik kullanımıdır.