Amaç: 0-12 yaş çocuğu olan annelere uygulanan çocuk yolcu güvenliği programının sonuçlarını değerlendirmekti.
Yöntem: Araştırma randomize olmayan gruplarda, ön test-son test kontrol gruplu, tekrarlayan ölçümlü tasarımdır. Örneklemi İstanbul’da bir aile sağlığı merkezinden hizmet alan 0-12 yaş çocuğu olan annelerden oluştu (deney grubu=46, kontrol grubu=46). Deney grubuna, çocuk oto güvenlik koltuğu (ÇOGK) koruyuculuğu, türleri ve kullanımı ile ilgili bilgilerin yer aldığı, ortalama 15-25 dakika süren bireysel eğitim ve danışmanlık şeklinde Çocuk Yolcu Güvenliği (ÇYG) programı uygulandı. Çocuk koltuğu kullanma durumu, kaza-yaralanma risk algısı ve ÇOGK bilgi düzeyi incelendi. Sonuç değişkenleri girişim öncesi, girişim sonrası 3. ve 6. aylarda olmak üzere üç kez ölçüldü ve karşılaştırıldı. Veriler, sayı, yüzdelik, ki-kare testi, t-testi, tekrarlı ölçümlerde varyans analizi, Man-Whitney U ve Cohen’s d etki büyüklüğü ile değerlendirildi.
Bulgular: Katılımcıların tümü evli, çoğu lise mezunu, tek çocuklu, çalışmayan annelerdi. Yarıya yakını her zaman emniyet kemeri kullanmaktaydı. Girişimden 3 ve 6 ay sonra çocuk oto güvenlik koltuğu kullanma oranı deney grubundaki annelerde (%41,3; %45,7) anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<.05). Davranış değişimi aşamaları incelendiğinde, 3. ayda deney grubunun %50’si, kontrol grubunun %21,7’si çocuk koltuğu kullanım davranışında en az bir aşama “ilerleme” gösterdi. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, deney grubundaki annelerin araç ile seyahat sırasında kaza-yaralanma risk algı puan ortalaması ve ÇOGK bilgi düzeyi anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0,05).
Sonuç: Ebeveynlere yönelik yapılacak çocuk yolcu güvenliği eğitim çalışmaları ile çocuk koltuğu kullanımı arttırılabilir.

Objectives: The aim of this study was to evaluate the results of the child passenger safety program applied to mothers of children aged 0-12 years.
Methods: This research was a non-randomised control group pretest-posttest design, with repeated measures. The sample included mothers with 0-12 years old children who received health service from a family health center in Istanbul (experimental group = 46, control group = 46). The Child Passenger Safety (CPS) program was applied to the experimental group in the form of individual training and counseling, which lasted for 15-25 minutes, and provided information on child safety seat (CSS) protection, and its types and use. Child seat usage, accident-injury risk perception and CSS knowledge level were examined. The outcome variables were measured and compared three times before the intervention and at the 3rd and 6th months after the intervention. Data were evaluated by number, percentage, chi-square test, t-test, variance analysis in repeated measurements, Man-Whitney U and Cohen’s d effect size.
Results: All of the participants were married. Most of them were high school graduates, with single children, and were unemployed. Nearly half of them always used seatbelts. The rate of child car seat use at 3 and 6 months after the intervention was significantly higher in the experimental group (41.3%; 45.7%) (p<.05). When the behavior change stages were examined, 50% of the experimental group and 21.7% of the control group showed at least one stage “advance” in child seat use behavior in the 3rd month. Compared with the control group, the mothers in the experimental group were found to have significantly higher mean scores of accident-injury risk perception and CSS knowledge level during travel by vehicle (p<0,05).

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Çalışmanın amacı, hemşirelik öğrencilerin COVİD-19 pandemisi ile ilgili sağlık eğitimi haberlerine yönelik tutumlarının belirlenmesidir.
Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma, Mayıs-Haziran 2020 tarihleri arasında bir üniversitede hemşirelik eğitimi gören öğrenciler ile yürütüldü. Verilerin toplanmasında “Kişisel Bilgi Formu” ve “Kitle İletişim Araçlarıyla Verilen Sağlık Eğitimi Haberlerine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanıldı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler (oran, frekans ve Ort±SS), t testi, tek yönlü varyans analizi sonrasında farkın kaynağını tespit etmek amacıyla Tukey Testi ve Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı yöntemleri kullanıldı.
Bulgular: Pandemi sürecinde yayınlanan haberler sonucunda öğrencilerin %51.0’ının fiziksel olarak kendini iyi ve %44.7’sinin psikolojik olarak kendini kötü hissettiği belirlendi. Kendini bedenen kötü düzeyde hisseden ve kronik hastalığı olan öğrencilerin COVİD-19 haberlerini daha gerçekçi bulduğu belirlendi. Öğrencilerinin “Kitle İletişim Araçlarıyla Verilen Sağlık Eğitimi Haberlerine Yönelik Tutum Ölçeğinden” aldıkları puanlar; gerçeklik alt boyut puan ortalaması 2.84±0.78; önemlilik alt boyut puan ortalaması 2.11±0.58; ölçek genel tutum puan ortalaması 2.50±0.54 olarak bulundu.
Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin, kitle iletişim araçlarıyla verilen COVİD-19 sağlık eğitimi haberlerini, orta düzeyde gerçekçi ve düşük düzeyde önemli bulduğu; genel tutumlarının olumsuz olduğu görüldü.

Objectives: This research aims to determine the attitudes of nursing students to health education news with COVID-19 pandemic.
Methods: This cross sectional study was conducted between May-June 2020 on students studying at the health sciences faculty in a university. “A Personal Information Form”, “Attitude Scale Toward Health Education News Delivered by Mass Media” was used in collecting data. Descriptive statistics (ratio, frequancy, mean±SD), t test, one way Anova, also Tukey Test and Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient detecting the source of the difference were applied in data analysis.
Results: It was determined that 51.0% of the students felt to be well physically, 44.7% are psychologically bad due to news published during the pandemic process. It is determined that students who feel bad physically and have chronic diseases find the Covid-19 News more realistic. The points that the students got from the overcoming with “Attitude Scale Toward Health Education News Delivered by Mass Media” sub dimension point average of reality 2.84±0.78; sub dimension point average of importance 2.11±0.58; sub dimension point average of general attitude 2.50±0.54 was found as.
Conclusion: It was viewed that nursing students find the COVID-19 health education news medium level realistic and low importance, also have negative general attitudes toward news published.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Araştırma, genel cerrahi hastalarının öğrenim gereksinimlerini, beklentilerini ve verilen eğitime ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla planlandı.
Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırmanın evrenini, Aralık 2014-Şubat 2015 tarihleri arasında bir eğitim ve araştırma hastanenin genel cerrahi kliniğinde yatan 145 hasta oluşturdu. Araştırmanın örneklemini ise, 0,05 örnekleme hatası ile araştırmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan 105 hasta oluşturdu. Veri toplama aracı olarak 12 sorudan oluşan “Kişisel Bilgi Formu” ve “Hasta Öğrenim Gereksinimleri Ölçeği (HÖGÖ)” kullanıldı. Veri analizi, SPPS 20 (IBM Corp. Released 2011, Armonk, NY: IBM Corp.) istatistik programında, tanımlayıcı analizler, bağımsız gruplarda t testi, tek yönlü varyans analizi ve ileri analizler ile yapıldı.
Bulgular: Katılımcıların %52.4’ünün 50 yaşın üzerinde ve %55.2’sinin kadın olduğu araştırmada, çoğunluk en etkili eğitim yönteminin sözlü anlatım (%51.4) ve uygulamalı anlatım (%50.5) olduğunu belirtti. Katılımcıların %60’ının hastaneye kabul öncesi, tamamının ise taburculukta eğitim almak ve bilgilendirilmek istedikleri belirlendi. HÖGÖ toplam puan ortalamasına göre (208.39±12.50) hastaların öğrenim gereksinimlerinin fazla olduğu saptandı. Ölçek alt boyut puanları değerlendirildiğinde, hastaların, “tedavi ve komplikasyonları” (39.09±2.43), “yaşam aktiviteleri” (36.01±3.91), “ilaçlar” (34.66±2.54) boyutlarında öğrenim gereksinimlerinin daha fazla olduğu, öğrenim gereksinimlerinin en düşük olduğu boyutun “duruma ilişkin duygular” (19.12±1.92) olduğu saptandı.
Sonuç: Araştırma bulguları, cerrahi hastalarının taburculuk öncesi öğrenim gereksinimlerinin fazla olduğunu gösterdi. Hastaların öğrenim gereksinimlerinin ve beklentilerinin doğru tanılanması, taburculuk eğitiminin kalitesini ve etkinliğini artıracağından önemlidir.

Objective: This study was planned to determine the learning needs and expectations of general surgery patients and their views on the education provided.
Method: 145 patients hospitalized in the general surgery clinic of a training and research hospital between December 2014-February 2015 constituted the population of this descriptive and cross-sectional study. The sample of the study consisted of 105 patients who met the inclusion criteria with a sampling error of 0.05.
The “Personal Information Form” consisting of 12 questions and the “Patient Learning Needs Scale (PLNS)” were used as the data collection tools. Data analysis was performed in SPPS 20 (IBM Corp. Released 2011, Armonk, NY: IBM Corp.) statistical program with descriptive analysis, independent samples t-test, one-way analysis of variance and advanced analyses.
Results: In the study in which 52.4% of the participants were over the age of 50 and 55.2% of them were female, the majority indicated that the most effective education methods were verbal expression (51.4%) and practical expression (50.5%). It was determined that 60% and all of the participants wanted to be educated and informed before admission to the hospital and at discharge, respectively. According to the mean total PLNS score (208.39±12.50), it was determined that the learning needs of the patients were high. When the subscale scores of the scale were evaluated, it was determined that the patients had higher learning needs in the dimensions of “treatment and complications” (39.09±2.43), “ activities of living” (36.01±3.91), “ medications” (34.66±2.54), however, the dimension with the lowest learning needs was “ feelings related to condition” (19.12±1.92).
Conclusion: The results of the study indicated that surgical patients had high learning needs before discharge. Accurate diagnosis of patients’ learning needs and expectations is important since it will increase the quality and effectiveness of discharge education.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Ameliyat öncesi, sırası ve sonrası dönem olarak tanımlanan cerrahi süreçte cerrahi hemşirelerinin rolü çok önemlidir. Düşünce dünyasını dışa aktarımda kullanılan, bireylerin iç dünyasının yansıtıcısı olan metaforlar ışığında çalışmanın amacı cerrahi birimlerde çalışan hemşirelerin cerrahi hemşireliğine yönelik metaforlarının değerlendirilmesidir.
Yöntem: Araştırma 62 cerrahi hemşiresi ile gerçekleştirildi. Veriler yarı yapılandırılmış anket formu ile toplandı. İçerik analizi ile kategorize edilen metaforlar ile sosyodemografik ve mesleki özellik değişkenleri incelenip yorumlandı.
Bulgular: Cerrahi hemşireliğine yönelik 41 farklı metafor ortaya çıktı. En çok kullanılan metaforlar; “anne, savaş, hayat, süper kahraman ve sanat” idi. İkinci sırada en fazla kullanılanlarının ise “yıpratıcı, merhametli, kurtarıcı, hayatın içinden ve sevilen” olduğu görüldü. Hemşirelerin %17,6’sı cerrahi hemşireliğini “yıpratıcı” bulurken, yıpratıcı bulanların çoğunluğu mesleki deneyim süresi 11 yıl ve üzeri olan hemşirelerdi. Acilde çalışan hemşirelerin diğer kliniklere göre yıpratıcı kategorisindeki metaforları, ameliyathane hemşirelerinin ise sevilen kategorisindeki metaforları daha çok tercih ettikleri görüldü.
Sonuç: Araştırma bulguları, cerrahi hemşirelerinin metafor algılarının klinikten kliniğe değişiklik gösterdiğini ve mesleki deneyim süresinin üretilen metaforları etkilediğini ortaya koydu. Bu bulgular, kliniklerin hemşireler üzerindeki etkilerinin değerlendirmesinin, özellikle “yıpratıcı” kategorisindeki metaforları üreten cerrahi hemşirelerinin yıpranmalarını önleyecek çözümler üretilmesinin önemine dikkati çekmektedir.

Objective: The role of surgical nurses is very important in the surgical process defined as the pre-operative, during and post-operative period. The aim of the study is to determine the metaphors of nurses who work in surgical units regarding surgical nursing, in the light of metaphors that are used to export the world of thought and reflect the inner world of individuals.
Methods: The population of the study consisted of surgical nurses (n = 70) working in a state hospital in Bartın. The study was conducted with 62 surgical nurses due to voluntary participation, unavailability and questionnaires returned empty. Data were collected with a semi-structured questionnaire. It was categorized metaphors and sociodemographic characteristics variables and interpreted with content analysis.
Results: 41 metaphors about surgical nursing emerged from the study. The most used metaphors were; “mom, war, life, superhero and art”. It was seen that the second most used metaphors were; “corrosive, merciful, savior and loved”. 17,6 % of nurses find surgical nursing “corrosive” and those who find surgical nursing corrosive are mostly nurses who worked 11 years or more. It was also detected that emergency nurses use metaphors that are in the corrosive category, and operating room nurses use more of the metaphors that are the most loved.
Conclusion: The metaphor perceptions of surgical nurses vary from clinic to clinic, how long they have been a surgical nurse and producing metaphors. This situation reminds that the clinics have their own specific characteristic and how it effects the nurses. Specifically, for surgical nurses, who produce the metaphors from the “corrosive” category, it is thought that solutions should be found to prevent them from wearing out.

Abstract | Full Text PDF

İnfertilite tedavisi, çiftler için çok yıpratıcı, stresli ve uzun zaman alan bir süreci kapsamaktadır. Bu zorlu tedavi süreci çiftlerin aşırı stres ve anksiyete yaşamalarına neden olmaktadır. Bu nedenle infertilite tedavisi alan çiftlerin tıbbi tedaviye ek olarak emosyonel ve psikososyal durumlarının da değerlendirilmesi ve desteklenmesi gerekmektedir. Tedavi süreci içinde çiftlerin iletişim kuracağı temel sağlık profesyonellleri hemşirelerdir ve tedavinin çeşitli aşamalarında koordinasyonu ve çiftin tedaviye olan bağlılıklarının sağlanmasında hemşirelerin tıbbı bakım rolü ile birlikte eğitim/danışmanlık, araştırıcı, ve destekleyici gibi önemli rolleri vardır. Sonuç olarak; bu önemli rolleri üstlenen hemşireler infertilite tedavi sürecine sosyal destek kavramını entegre ederek sürecin başarılı bir şekilde sürdürülmesinde önemli katkılar sağlayacaktır.

İnfertility treatment is a very abrasive, stressful and long-lasting process for couples. This difficult treatment process causes couples to experience extreme stress and anxiety. Therefore, couples receiving infertility treatment should be evaluated and supported in addition to their medical and emotional and psychosocial status. Nurses are the main health professionals who will communicate with the couples during the treatment process, and nurses have important roles such as training / counseling, researcher, and supporter in the coordination of various stages of treatment and the role of nurses in the care of medical care in ensuring the couple’s commitment to treatment. As a result; The nurses who undertake these important roles will integrate the concept of social support into the infertility treatment process and will ensure that the process is continued successfully.

Abstract | Full Text PDF

İnsanın var olduğu günden beri var olan madencilik tüm dünya da içerdiği yaşamsal tehditler nedeniyle çok tehlikeli mesleklerin başında gösterilmektedir. Madencilik yangın, su baskınları, gaz ve toz patlamaları, göçükler, kazalar, hastalanma ve ölüm riskini bünyesinde barındırmaktadır. Bu olumsuz çalışma koşulları bazı ruh sağlığı problemlerinin sebebi ya da hazırlayıcısı olabilmektedir. Ruh sağlığı çalışmalarında ekibin vazgeçilmez bir parçası olan psikiyatri hemşireleri, pek çok riskle karşı karşıya kalan maden işçilerinin ruh sağlığına yönelik ihtiyaçların tespiti ve işçilerinin çalışma koşullarından kaynaklı sağlık sorunlarına yönelik koruyucu girişimlerin planlayıcısı ve uygulayıcısı konumundadırlar. Bu çalışmada yeraltı madenciliğinin ruh sağlığı üzerine etkileri ve bunların psikiyatri hemşireliği açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Mining that has existed as an occupation since the beginning of mankind is considered as the most dangerous job throughout the world due to the life threats it possesses. Mining involves fire, floods, gas and dust explosions, collapse, and accidents, disease and death risks. These negative working conditions may also cause or pave the way for certain mental health problems. Psychiatric nurses, an indispensable part of the team in mental health activities, are both planners and implementers of preventive attempts to determine the mental health needs of miners who face numerous risks, and concerning miners’ health problems resulting from working conditions. In this study, it is aimed to evaluate the effects of underground mining on mental health and their evaluation in terms of psychiatric nursing.

Abstract | Full Text PDF

Hasta düşmeleri; hastanın yaşam kalitesini azaltan, bakım ve tedavi süresini uzatan, sağlık bakım maliyetini arttıran, iyi bir değerlendirme ile öngörülebilir ve önlenebilir olgulardır. Tüm dünyada hasta düşmelerinin önlenmesi hasta güvenliği uygulamaları kapsamına alınmıştır. Düşme birçok risk faktörünün etkileşimi sonucu meydana gelir. Başlıca risk faktörleri biyolojik, davranışsal, çevresel ve sosyoekonomik faktörlerdir. Hemşirelik bakımının ve hasta güvenliğinin önemli bir unsuru olan düşmeleri önlemek, düşme riski tanılaması ile başlayan bir süreçtir. Literatürde düşme riskini tanılamak için kullanılan İtaki, Harizmi, Morse, Hendrich II Düşme Riski Tanılama Ölçeği gibi birçok ölçeğe rastlamak mümkündür. Ölçekler tüm hasta gruplarında kullanılabileceği gibi belirli bir hasta grubuna özgü de olabilir. Bu derlemede; hemşirelerin düşme riski tanılama ölçeği seçerken farkındalığının arttırılması amacıyla, klinik uygulamada sık kullanılan düşme riski tanılama ölçeklerinin özellikleri incelenmiştir.

Falls are the cases which impair quality of life of the patients, prolong duration of therapy, increase health care expenditures and which may be predicted and prevented through a good assessment. Prevention of falls of the patients has put in the context of patient safety procedures. Falls occur due to interaction of many risk factors including biological, behavioral, environmental and socio-economic factors. Prevention of falls which is an important component of nursing care and patient safety is a process which begins with fall risk assessment. Many fall risk assessment tools like Itaki, Harizmi, Morse, Hendrich II fall risk assessment scale are available in literature. The scales may either be used in all patient groups or may be specific for a patient group. In this review, characteristics of frequently used risk assessment tools were analyzed for increasing awareness of the nurses when selecting fall risk assessment tools.

Abstract | Full Text PDF